Euri tanta bat.

Beste bat.

Zuhaitzaren adarrak negarrari eutsi ezinik tantaka ari dira.

Tantak edonon.

Euria eta euria… euria besterik ez;

eguna, jantzia gris.

Urrunean, berriz, olatu ia ikusezinak;

urruntasunean galduta.

Baina ezin beti hauek ikusi.

Gure lehioak tantaka-tantaka ari dira.

Eta gu, babarrunaren ale-tanten artean, goxo, bapo.

Kolore grisa koloreztatuz.

Kanpoan tantaka ari da;

Gu, aldiz, pozik, goxo, nare.